Γιορτή των γεωργών και της σποράς των δημητριακών η "Μεσοπορίτισσα" έδωσε την ιδέα στον Λαογραφικό - Χορευτικό Σύλλογο Αμφίκλειας, εκσυγχρονίζοντας το έθιμο, χωρίς να αλλάξει τον παραδοσιακό του χαρακτήρα, να οργανώσει για πρώτη φορά το 1984 και από το 1985 κάθε δύο χρόνια στις 21 Νοεμβρίου ημέρα της τοπικής Εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου ή της Παναγίας της "Μεσοπορίτισσας", τριήμερη έκθεση Ψωμιού και άλλων παρασκευασμάτων από άλευρα δημητριακών.
Με αφορμή αυτή την έκθεση γεννήθηκε και προχώρησε η ιδέα δημιουργίας Μουσείου του Άρτου με την υποστήριξη του Κέντρου Ερεύνης Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.
Το Μουσείο Άρτου, είναι ένα μονογραφικό μουσείο, του οποίου το κεντρικό θέμα, ο άρτος, εξετάζεται σε σχέση με την τοπική ιστορία, κοινωνία, παράδοση, τα έθιμα και τις τοπικές ιδιαιτερότητες που αναπτύχθηκαν λόγω γεωγραφικής θέσης, του κλίματος και της εξέλιξης της γεωργικής τεχνολογίας.
Η έκθεσή του, αντί να εμφανίζεται ακόμη μία φορά σαν καλοστημένη αποθήκη του παρελθόντος, ακολουθεί τα βήματα της σύγχρονης μουσειακής πολιτικής με σαφέστατο εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Κάθε αντικείμενο αποκτά την ταυτότητά του και γίνεται μάρτυρας των δραστηριοτήτων της τοπικής κοινωνίας. Η πλούσια υπάρχουσα συλλογή του Λαογραφικού Συλλόγου "Η Δαδιώτικη Εστία", με οικιακά σκεύη, υφαντά, κεντήματα, ενδυμασίες, άρτους κ.α., αποτέλεσε τον πυρήνα των εκθεμάτων, που έχουν επιλεγεί ως αντιπροσωπευτικοί μάρτυρες της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
H μόνιμη έκθεση του μοσείου παρουσιάζει:
Η έκθεση συμπληρώνεται με δύο ενότητες:
Τέλος, γίνεται αναφορά στο ψωμί στην καθημερινή ζωή της Αμφίκλειας. Παράλληλα, ο αφηγηματικός χαρακτήρας της Έκθεσης επιτρέπει ειδικότερες αναφορές, όπως αυτή για το Ησιόδειο άροτρο καθώς και τον τελετουργικό άρτο. Πλούσια η ποικιλία των ψωμιών σε διάφορα μεγέθη, σχήματα και ανάγλυφα σχέδια, στα οποία φαίνεται καθαρά ο πρωταγωνιστικός ρόλος στην καθημερινή, κοινωνική και θρησκευτική ζωή του Δαδιού.